Nie mamy pewności, co przydarzyło się w życiu tego niewielkiego pieska, że trafił do schroniskowej budy.
Jeśli nie znajdzie się nikt, kto go zauważy i zachce dać mu dom, wkrótce czekają go mroźne noce w owej schroniskowej budzie… A jest niewielki (waży około 10 kilo), futerko ma niezbyt grube… Nie ugrzeje się…
Zapewne jest kolejnym psiakiem osieroconym po śmierci Pana albo Pani…
Jeszcze wygląda nieźle, ale za parę tygodni jego dość zadbane futerko będzie tylko wspomnieniem.
Patrząc na zachowanie Majkiego, przypuszczamy, że był psem domowym.
Jest wielkim pieszczochem. Potrzebuje kontaktu z człowiekiem, szuka go. Wpatruje się w oczy. Przylepia do kolan. Zaczepia łapką.
Jest wdzięczny za każdy ciepły gest.
Jest kontaktowy, przyjazny, łagodny. Radosny i ciekawy świata.
Umie chodzić na smyczy. Uwielbia spacery. Cieszy się bardzo, kiedy może na chwilę opuścić swoją klatkę. Zamiata ogonkiem, podskakuje, ma radość na pyszczku.
Majki ma około 8 lat.
Początkowo myśleliśmy, że jest starszy, ale nie – ma tyle wigoru, energii i ciekawości świata, że niejeden młodziutki psiak mógłby mu pozazdrościć.
Nie jest szczególnie piękny, w niczym nie przypomina tak modnych obecnie labradorów i goldenów… No i – ten wiek… Większość ludzi myślących o adopcji psa ze schroniska chce psa młodego. Takie jak Majki mają bardzo mizerne szanse na dom.
Póki co Majki jeszcze wyraźnie ma nadzieję. Jeszcze jest pogodny, nie zapadł się w sobie jak te starsze psy, które już wiedzą – nikt ich nie weźmie, zakończą życie w samotności w schroniskowym boksie…
Bardzo nie chcemy, aby Majki stał się jeszcze jednym nie pierwszej młodości psem, który całe dnie spędza wciśnięty w kąt boksu i nawet już nie podchodzi do odwiedzających – bo wie, że i tak się nim nie zainteresują.
Zamieszczamy to ogłoszenie, bo wiemy, że są wśród nas ludzie, dla których uroda i młodość nie są najważniejsze. Może któryś z nich zechce ofiarować ciepły dom na zawsze właśnie Majkiemu.
