Jestem śliczną, czarną, młodą koteczką. Ciocie na poczatku myślały, że jestem chłopczykiem, bo tak się wierciłam i szalałam, że ciężko było mnie rozszyfrować.Przez kilka dni byłam Patrykiem, ale zrobiłam im żarcik i stałam się Patrycją.
Kocham zabawy z wędka, piłeczką, myszkami.Jeszcze troszkę boję się ludzi(kiedyś na nas krzyczeli i nas przeganiali, bo mieszkalysmy z mamą i siostrą Julka w piwnicy).
Ale z każdym dniem staje sie coraz bardziej odważna, gdy mnie drapią za uszkiem to zaczynam mruczeć i bardzo, bardzo to lubię.
Jestem po zabiegu sterylizacji, zaszczepiona i odrobaczona, do pełni szczęścia brakuje mi tylko domku.Nigdy go nie miałam…
Proszę pomóżcie mi odnaleźć moje miejsce na Ziemi.
Dziękuje!
Zanim zaadoptujesz przemyśl swoją decyzję – opieka nad kotem to zobowiązanie na kilkanaście lat.
