O Pchełce już pisaliśmy, że trafiła szczęśliwie do domu tymczasowego, w ktorym się oswaja i uczy wszystkiego, co do tej pory było dla niej obce. 
Taki dom dla malutkiej niezaznajomionej z domem i miastem psinki to bardzo ważna i potrzebna sprawa
-dzięki temu- opiekunowi, który ją adoptuje – będzie już łatwiej i będzie wiedział na co ma zwrócić szczególną uwagę. Dla niej wszystko teraz jest nowe i jeszcze ciut straszne.
Taki dom dla malutkiej niezaznajomionej z domem i miastem psinki to bardzo ważna i potrzebna sprawa-dzięki temu- opiekunowi, który ją adoptuje – będzie już łatwiej i będzie wiedział na co ma zwrócić szczególną uwagę. Dla niej wszystko teraz jest nowe i jeszcze ciut straszne.Co o niej mówi tymczasowa opiekunka?
” Pchełka to mikropiesek 3 kilko, ciekawska, spokojna, ale jeszcze płochliwa, poznaje miasto, ruch uliczny. Dobrze dogaduje się ze swoimi psimi kompanami, nabiera przy nich pewności siebie i śmiałości.
Ładnie chodzi na smyczy, trzyma się człowieka. Trzeba jednak uważać szczególnie na początku przy poznawaniu nowych miejsc, ludzi i zwierząt.”
Zapraszamy do poznania mikrosuni na spacerze, po umówieniu się z opiekunką w domu tymczasowym.
***
Pchełka – niewiele można o niej napisać bo i niewiele dobrego w krótkim życiu spotkało to maleństwo. Ma ok. 4 lat, jest bardzo mała i bardzo nieufna i płochliwa. Podchodzi do ludzi, chciałaby zaznać miłości, bezpieczeństwa, chciałaby zaufać, jednak strach jest silniejszy. Krzywdy których zaznała pozostały na razie w jej pamięci. Nie daje się dotknąć, o założeniu obroży nie ma mowy. Bardzo długo błąkała się po wsi, dokarmiana w jednym miejscu przyzwyczaiła się ale była bardzo wystraszona. Czy to ma powodować, że spędzi swoje życie z schroniskowym kojcu.
Że nie dostanie szansy.
Pchełka potrzebuje spokoju, cierpliwości, domu raczej bez psów chyba że jakiegoś zaakceptuje – bo bywa nerwowa w stosunku do innych psów. Prawdopodobnie była gnębiona przez inne okoliczne zwierzaki – w końcu to w sumie mikro piesek.
Wiem, że każdy marzy o łagodnym nakolankowym piesku, który będzie wdzięczny za zabranie do domu i natychmiast umości się na kolanach patrząc nam w oczy. Pchełka taka nie jest – ale nie możemy jej przekreślać. Przecież otoczona spokojem, troską, w pobliżu swego człowieka może się taka stać. Tylko potrzebuje swego czasu i swojej szansy.
Dostanie?
Suczka mieszka w małym schronisku w Buku koło Poznania.
